θιβρός

θιβρός και θιμβρός, -ά, -όν (Α)

1. θερμός, ζεστός, ψημένος

2. απαλός, τρυφερός, αβρός («θιβρά Κύπρις», Καλλίμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για επίθετο τής αλεξανδρινής ποιήσεως, το οποίο λόγω τής αβέβαιης σημασίας του δεν έχει ερμηνευθεί επαρκώς. Υποστηρίχθηκε ότι συνδέεται με το Φοίβος και ανάγεται σε ΙE *g^whig^w-ro-].